उपहन् _upahan

उपहन् 2 P.

1 To strike, smite; दण्डोपघातं गाः कालयति Sk.

-2 To waste, injure, destroy, kill; अनुपध्नन् पितृ- द्रव्यम् Ms.9.28; लङ्का चोपहनिष्यते Bk.16.12,5.12; Bg. 3.24.

-3 To thrust in or into.

-4 To err, mistake in reciting.